σιδηριμαγνητισμός

το, Ν

φυσ. τύπος μόνιμης μαγνήτισης που παρατηρείται σε στερεά, κυρίως στους φερρίτες, στα οποία τα μαγνητικά πεδία τών επιμέρους ατόμων ευθυγραμμίζονται αυτόματα έτσι ώστε να είναι μεταξύ τους παράλληλα.